Za zgodą autorki oraz wydawcy zamieszczamy plik oraz link do sprawozdania: https://www.ceeol.com/search/article-detail?id=1208736.
Sprawozdanie ukazało się w Res Rhetorica – Anna Kiełbiewska (2023). „Sprawozdanie/Report: V Kongres Edukacji Medialnej, 24-25.11.2023, Polskie Towarzystwo Edukacji Medialnej, Uniwersytet Warszawski, Warszawa”. W: Res Rhetorica 10(4) 2023, s. 179-182.
10_RRnr4-2023_SPRAWOZDANIE_Kielbiewska
Agenda V KEM
Edukacja medialna od lat jest kluczowym tematem, który stanowi podstawę działań wielu środowisk naukowców i praktyków. Jako środowisko skoncentrowane na edukacji medialnej troszczymy się o to, aby był to temat szeroko podejmowany w wielu kręgach badawczych i edukacyjnych oraz o to, by edukacja medialna miała wysoką jakość. Obserwujemy jednocześnie, że podlega ona dynamicznym przemianom uwarunkowanym szerszym kontekstem społecznym. W postpandemicznym świecie postprawdy, nadmiaru informacji powodującego sytuację zagrożenia i niepewności, powszechnej dezinformacji, fake newsów, clickbaitów i manipulacji kulturową pamięcią chcemy podjąć dyskusję na temat obecnych i przyszłych możliwości, jakie daje przemyślana i dobrze prowadzona edukacja medialna.
Nie ulega wątpliwości, że wspomniane powyżej negatywne zjawiska zagrażają komunikacji międzyludzkiej jako porozumieniu, sprzyjają zjawisku narastającej samotności, wzmagają depresję jako chorobę cywilizacyjną, przekładają się na brak otwartości na innych między innymi za sprawą pozostawania w bańkach informacyjnych, na ubożenie i brutalizację języka. Paradoks nowych technologii polega bowiem na tym, że stwarzają warunki do wolności słowa i swobodnego dostępu do informacji, a jednocześnie mogą stać się narzędziem manipulacji, inwigilacji i niekontrolowanego korzystania z naszych danych. Równolegle należy pamiętać, że obecna sytuacja otwiera także wiele możliwości, których potencjał powinniśmy jako edukatorzy medialni wykorzystywać.
Warto zapytać zatem, gdzie są granice edukacji medialnej? I czy są granice, które możemy/ powinniśmy przekraczać? Czy edukacja medialna jest w stanie sprostać kolejnym fazom ewolucji sieci, rozwojowi mediów? Między innymi o tym chcemy rozmawiać z naukowczyniami i naukowcami, nauczycielkami i nauczycielami oraz edukatorkami i edukatorami podczas paneli, sekcji i warsztatów na V Kongresie Edukacji Medialnej.
Proponując Państwu namysł nad zagadnieniami dotyczącymi przekraczania granic edukacji medialnej, dostrzegamy potencjał wielu tematów związanych z wyróżnionymi na różnych poziomach szczegółowości problemami. Chcemy zastanowić się nad zagadnieniami:
granic mentalnych – uwarunkowanych kulturowo, społecznie i politycznie;
granic tożsamościowych – określających sposób funkcjonowania we współczesnych mediach wszystkich użytkowników mediów;
granic technologicznych – humanoidalnego modelu komunikacji w czasach botów i sztucznej inteligencji;
granic edukacji medialnej we współczesnej nauce, wśród różnych dyscyplin naukowych.
Ponadto, mając świadomość, że edukacja medialna odbywa się w różnorodnych przestrzeniach, proponujemy namysł nad:
rolą bibliotek w systemie edukacji medialnej:
• predyspozycjami bibliotek do działań w zakresie edukacji medialnej;
• obszarami działań bibliotek w zakresie Media Literacy;
rolą szkoły i instytucji funkcjonujących poza szkołą w upowszechnianiu edukacji medialnej:
• kompetencjami medialnymi, w jakie może / powinna wyposażać szkoła;
• możliwościami i ograniczeniami nieformalnej i domowej edukacji medialnej;
rolą akademickiej edukacji medialnej:
• rolą szkoły wyższej jako miejscem dla „spóźnionej” edukacji medialnej;
• rolą szkoły wyższej jako miejscem kształcenia nauczycieli: czy i jak przygotowuje przyszłych nauczycieli wszystkich przedmiotów do edukacji medialnej.
